اباریق- علوم قرآن و حدیث

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، طی روز‌های گذشته فیلمی در فضای مجازی منتشر شد که در آن ابوالفضل بهرام‌پور مترجم و مفسر قرآن کریم در برنامه‌ای تلویزیونی ضمن شرح آیه ۳۳ سوره مبارکه مائده به بیان مجازات اغتشاشگران براساس قرآن کریم پرداخت.

پس از پخش این برنامه، فیلم این اظهارات در فضای مجازی دست به دست چرخید و انتقادات زیادی علیه وی مبنی بر اینکه بهرام‌پور این سخنان را درباره همه معترضان بیان کرده است، به راه افتاد.

اما قضیه چیست و بهرام‌پور درباره کدام بخش از کلام‌الله سخن گفته است؟

در آیه ۳۳ سوره مائده آمده است: «إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ» ترجمه مستقیم و تحت‌اللفظی آیه این است: سزاى کسانى که با (دوستداران) خدا و پیامبر او مى‌جنگند و در زمین به فساد مى‌‏کوشند جز این نیست که کشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت‏ یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید شوند. این رسوایى آنان در دنیاست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت. (ترجمه استاد فولادوند)

در شأن نزول آیه آمده است که جمعى از مشرکانِ مکّه به مدینه آمده، مسلمان شدند. ولى، چون بیمار بودند به فرمان پیامبر اکرم‏ صلى الله علیه وآله به منطقه‏ خوش آب و هوایى در بیرون مدینه رفته و اجازه یافتند از شیر شترهاى زکات بهره ببرند. امّا چون سالم شدند، چوپان‏‌هاى مسلمان را گرفته، دست و پایشان را بریدند و چشمانشان را کور کرده، شتران را به غارت بردند و از اسلام هم دست کشیدند. در این زمان آیه فوق نازل شد و رسول خدا صلى الله علیه و آله دستور داد آنان را دستگیر کنند و همان کارى را که با چوپانان کرده بودند، بر سر خودشان آوردند. (تفسیر نور)

در تفسیر المیزان درباره این آیه آمده است.

محاربه به معنای لفظی‌اش در مورد خداوند محال است و ناگزیر باید بگوئیم معنای مجازی آن منظور بوده که شامل مخالفت با احکام شرعی و ظلم و اسراف می‌باشد و منظور از محاربه با رسول، عملی است که به ابطال اثر ولایت رسول خدا منجر می‌شود، مانند جنگیدن کفار با پیامبر و مسلمانان و راهزنی راهن که امنیت عمومی را خدشه‌دار می‌سازند، امنیتی را که گسترش دامنه ولایت پیامبر آن امنیت را گسترانده است و مراد از افساد در زمین استفاده از سلاح و تعدی به حرمات و اخلال در امنیت عمومی است. در نهایت خداوند می‌فرماید: سزای چنین کسی یا قتل است یا دارزدن و یاقطع دست و پا از جانب مخالف و یا تبعید، و هر کدام از این مجازات‌ها اعمالش بستگی به نوع درجه افساد و محاربه آن فرد دارد که مثلا فقط از سلاح استفاده کند یا ی کند و یا مرتکب قتل هم بشود، و مراد از تبعید و نفی بلد آنست که اورا از شهری که در آنجا مرتکب فساد شده است به شهر دیگر تبعید کنند و برمردم آن شهر دوم هم آشکار کنند که او شخص منفی و مفسدی است، پس با او مجالست و خرید و فروش و ازدواج نکنند و حتی او را شریک در طعام و شراب خود نیز نسازند و اگر به شهر دیگر رفت به آن‌ها هم همین مسأله را بگویند تا زمانی که عمر او به اتمام برسد، پس اگر گفته شود، حکم او در صورتی که متوجه بلاد کفر و شرک بشود، چگونه است؟ در جواب می‌گوئیم، اگر به آنجابرود یا بدست اهل آنجا کشته می‌شود و یا او آن‌ها را می‌کشد و (خزی) به معنای فضیحت و رسوائی است و آیه شریفه می‌فرماید: این عذاب‌ها که گفتیم خواری مفسد و ظالم در این دنیاست، اما عذاب اخروی او بسی بزرگتر است و این‌ها باعث نمی‌شود که عذاب اخروی او برطرف گردد.

توضیحات ابوالفضل بهرام‌پور درباره ارتباط این آیه با اغتشاشگران

بهرام‌پور در فیلمی  به توضیح درباره سخنانش در برنامه تلویزیونی پرداخته و می‌گوید: من یک صحبت قرآنی و اجتماعی کردم، اما آن را تحریف کردند.

مردم اعتراض داشتند و حرف مردم این بود که چرا گرانی ناشیانه به بار آوردید و ما را به رنج و زحمت انداختید. خود من هم یکی از همین مردم بودم و در صحنه هم حضور داشتم، اما هنگامی که دیدم اعتراض به اغتشاش تبدیل و دشمن هم از آن موج‌سواری کرد، کنار کشیدم.

اعتراض، حق مردم است و حق دارند که از گرانی فریاد بزنند، اما مسأله ما و در واقع طرف صحبت من کسانی بود که پمپ بنزین را آتش زدند و وقتی کارگر پمپ بنزین از آن‌ها می‌خواهد این کار را نکنند، او را هم آتش می‌زنند و یا زن و مردی که می‌بینند خانه آن‌ها در آتش می‌سوزد و وقتی اعتراض می‌کنند، مرد را جلوی چشمان همسرش می‌کشند. یا کارگر شهرداری که حتی به آشوبگران آب می‌دهد و آن‌ها را از تخریب اموال شهرداری نهی می‌کند، اما با سلاح او را می‌کشند.

این‌ها محارب هستند و قرآن کریم هم برای محارب ۴ مجازات تعیین کرده و من این‌ها را بازگو کردم. حال دشمنان که دیده‌اند ما دوستان آن‌ها را هو می‌کنیم، از قول من نوشته‌اند که باید مخالفان را قلع و قمع کرد. در حالی که این سخن قرآن حکم افراد محارب است و این حرف‌ها فضا‌سازی دشمن است.

منبع: فارس

روش تدریس و بیان استاد

شاگردان و تلامیذ فاضل استاد خاطرات فراوانى حاکى از صفاى درونى و سادگى و خوش‌خلقى و پایدارى انسان در تعلیم و تعلم و بى‌پیرایگى استاد در عین فراست و دقت، نقل مى‌کنند، به چند نمونه اکتفا مى‌شود.

زمان های مناسب و نامناسب خواب در آیات و روایات

آیت الله بهجت(ره):

در تعبّدیات کوه کندن (کار دشوار طاقت فرسا) از ما نخواسته اند،سخت ترینش نماز شب است
که در حقیقت، تعیین وقت خواب است نه بی خوابی.بلکه نیم ساعت زودتر بخواب تا نیم ساعت زودتر بیدار شوی.

زمان های نامناسب خواب

گروه فعالیت‌های قرآنی- مسئول امور قرآنی وزیر آموزش و پرورش با اشاره به اینکه فرمان دهید جوانان بحث کنند تا در آینده پاسدار مرزها باشند، عنوان کرد: جوانان پرچمدار حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آخرامان هستند بنابراین ما به جوانان باانگیزه، عالم،  شجاع، پاک و متقین نیاز داریم.

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، حجت‌الاسلام امیر بهشتی، مشاور امور قرآنی وزیر آموزش و پرورش در مراسم افتتاحیه سی‌وششمین دوره مسابقات قرآن دانش‌آموزان پسر سراسر کشور که روز گذشته، ۱۲ تیرماه در تالار قدس حرم مطهر رضوی برگزار شد، در رابطه با دوران جوانی، عنوان کرد: در روز قیامت از بهار عمر که همان جوانی است از ما سوال می‌شود.

وی با اشاره به اینکه در فرهنگ عربی برای جوان از دو کلمه «فتا» و «شاب» استفاده می‌شود، ابراز کرد: شما جوانان در مرحله فتا به معنای طراوت و شادابی هستید.

حجت‌الاسلام المسلمین امیرعلی حسنلو، مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری فارس با اشاره به ویژگی‌های حضرت حمزه از منظر اهل بیت (علیه السلام) گفت: بی‌تردید حمزه (علیه السلام) یکی از شخصیت‌های بزرگ تاریخ اسلام است. ایثار، جهاد، هجرت و دفاع جانانه‌اش از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) در مکه بی‌بدیل است و از نظر مفسران اسلامی آیاتی در قرآن در شأن آن حضرت نازل شده است؛ از جمله «وَالَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللّه، وَالَّذِینَ آوَوا وَنَصَرُوا أُوْلَئِکَ هُمْ الْمُؤْمِنُونَ حَقّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ» در شأن او و جمعی دیگر از مخلصان اصحاب پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) است.

اله در قرآن

واژه إله 147 بار در قرآن کریم آمده است که به‌ جز 33 مورد، دیگر موارد کاربرد آن در کلمه اخلاص به‌ صورت «لا اِلهَ اِلاَّ اللّه» (سوره صافات/37، 35،.) یا همراه با ضمایر منفصل است: «لا اِلهَ اِلاّ هُو» (سوره بقره/2، 163،.)، «لا اِلهَ اِلاّ اَنتَ» (سوره انبیاء/21، 87،.)، «لا اِلهَ اِلاّ اَنا» (سوره نحل/16، 2،.)

واژه ی اله در لغت

بیشتر دانشمندان مسلمان إله را واژه‌ای بالاصاله عربی و خالص می‌دانند؛ ولی برخی از خاورشناسان بر اساس رأی دانشمندان غربی مبنی بر وم جستجوی سر منشأ آن در ادیان کهن، آن‌ را یک واژه اصیل و کهن سامی معرفی کرده‌اند. برخی نیز از احتمال اشتقاق آن از واژه عبری اِلُوَه که جمع آن در عبری «اِلوهیم» است، سخن گفته‌اند.

در زمان «معتضدعباسی»لعنت الله علیه، بازرگان پیری از یکی از سران سپاه مبلغ زیادی طلبکار بود و به هیچ وجه نمی توانست وصول کند، ناچار تصمیم گرفت به خود خلیفه متوسل شود، اما هر وقت به دربار می آمد دستش به دامان خلیفه نمی رسید، زیرا دربانان و مستخدمین درباری به او راه نمی دادند.

بازرگان بیچاره از همه جا مأیوس شد و راه چاره ای به نظرش نرسید، تا این که شخصی او را به یک نفر خیاط در «سه شنبه بازار» راهنمایی کرد و گفت این خیاط می تواند گره از کار تو باز کند. بازرگان پیر نزد خیاط رفت. خیاط نیز به آن مرد سپاهی دستور داد که دین خود را بپردازد و او هم بدون معطلی پرداخت .این جریان بازرگان پیر را سخت در شگفتی فرو برد؛ با اصرار زیاد از خیاط پرسید: «چطور است که این ها که به احدی اعتنا ندارند فرمان تو را اطاعت می کنند؟»

سیدحسین ‌بلده، قاری و داور مسابقات قرآن در گفت‌وگو با ایکنا در ابتدا با اشاره به کم ‌رونقی مسابقات و جلسات قرآن بیان کرد: در این مدت، مسابقات استانی سازمان اوقاف را که رصد می‌کردم، متوجه شدم مردم دیگر مانند گذشته رغبتی برای شرکت در مسابقات ندارند. جلسات قرآن هم به همین شکل شده است. جلسات قرآن 200 نفره‌ای که ما داشتیم و در بینشان 40 شهید قاری وجود داشت، الان وجود ندارد و الان بهترین جلسات 20-30 نفر عضو ثابت دارد. در استان‌های دیگر هم وضع به همین صورت است.

در  هشتم شوال  تفکر ارتجاعی وهابی‌گری به بهانه برداشت غلط از دین، مضجع شریف و حرم نورانی ائمه بقیع(علیهم السلام) و صحابه بزرگوار را ویران کردند و به خیال خود، سنت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) را احیا کردند.

هر شیفته‌ای که دل به مدینه روانه می‌کند، بر غربت قبرستان بقیع ناله می‌کند. تربت مطهر چهار امام معصوم (علیهم السلام) تنها با سنگ‌چین‌هایی نمایان است که زائران آن اجازه زیارت ندارد و باید با دل گریه کنند، بقیع سند مظلومیت همیشگی شیعه است.

اساس نقشه تخریب آثار و ابنیه اسلامی نقشه بسیار عمیق و خائنانه‌ای بود که بیگانگان برای محو مستندات و شواهد عینی و اثری تاریخ اسلام کشیده بودند.

به گزارش اباریق،سید قاسم قهار ذاکر اهل بیت (ع) و مناجات‌خوان سحر‌های ماه مبارک رمضان شب گذشته پس از تحمل یک دوره بیماری به رحمت الهی پیوست.

قهار مدت‌ها از سرطان حنجره رنج می‌برد و پس از عفونت در مجرای تنفسی در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری شده بود.

قهار مناجات خوان، قاری، مداح و شاعر در سال ۱۳۲۷ در خمین به دنیا آمد.

او اولین دعای سحر ماه رمضان را بعد از انقلاب اسلامی خواند که بعد از سال‌ها هنوز در سحرگاهان رمضان از صدا و سیما پخش می‌شود.

سید قاسم قهار که در بین مردم به «قهار» شهرت یافت، در سال ۱۳۵۹ سرودی با نام «شهیدم من» را در حضور امام خمینی (ره) اجرا کرد.

وی علاوه بر خواندن ادعیه مشهور مربوط به ماه رمضان، دعاهای بسیاری از جمله دعای کمیل، عرفه، سمات، مجیر، فرج، جوشن کبیر، ابوحمزه ثمالی، مناجات شعبانیه، صلوات شعبانیه و… را اجرا کرده‌ است.

مراسم تشییع پیکر مرحوم سید قاسم قهار مداح و مناجات خوان فردا  راس ساعت ۱۰ صبح از مقابل خانه مداحان اهل بیت (ع) واقع در تهران، دروازه شمیران، خیابان ابن سینا، خیابان مُشکی آغاز می شود.

پیکر مرحوم استاد قاسم قهار بعد از تشییع در حرم عبدالعظیم حسنی (ع) به خاک سپرده خواهد شد.

مراسم ختم آن مرحوم هم روز پنج شنبه ۲۱ آذر از ساعت ۱۴ تا ۱۵:۳۰ در مسجد بلال سازمان صدا وسیما جمهوری اسلامی با حضور خانواده آن مرحوم، ملت شریف ایران، همکاران رسانه ملی، قاریان و مداحان برجسته کشورمان برگزار می‌شود.

قهار سحرگاه امروز  ۱۸ آذرماه پس از تحمل یک دوره بیماری به دیار باقی شتافت.